بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم
خیلى متشکّریم از برادران عزیز که همّت کردند تا یاد گرامى پیشمرگان مسلمان کرد را احیاء کنند و زنده بدارند و نگذارند این فداکاریها فراموش بشود؛ تشکّر میکنیم از این زحماتى که کشیده اید و همچنین تشکّر میکنیم از بیاناتى که آقاى حسینى، آقاى [رجبى] فرمانده، آقاى ملّاقادر دوست قدیمى ما بیان فرمودید. انشاءاللَّه که خداوند به همهى شماها توفیق بدهد و کمک کند.
بله همانطور که اشاره کردید، برادران شجاع و بااخلاص در منطقهى کردنشین کم نبودند و در همهجاى منطقهى کردنشین، برادران مؤمن و بااخلاص وجود داشتند که براى انقلاب واقعاً مایه گذاشتند. گل سرسبد اینها، همین جوانانى بودند که در مجموعههاى پیشمرگان مسلمان کُرد مجتمع شدند، سلاح دست گرفتند و رفتند در میدان؛ هم جان خودشان را به خطر انداختند، هم خانوادههاى خودشان را به خطر انداختند؛ این نکتهى مهمّى است. در اصفهان، در تهران، در یزد، در مشهد، در تبریز اگرچنانچه فرزند یک خانوادهاى میرفت در میدان جنگ و به شهادت میرسید، مردم نسبت به اینها اظهار ارادت میکردند؛ کسى به خود این جرئت را نمیداد و اصلاً کسى تمایلى نداشت که اینها را تهدید کند؛ [ امّا] در کردستان اینجور نبود؛ در کردستان بعضى از خانوادههایى که جوانانشان میرفتند به شهادت میرسیدند یا مبارزه میکردند، از طرف ضدّ انقلاب مورد تهدید قرار میگرفتند. این جوانى که در مجموعهى پیشمرگان مسلمان کُرد با این شجاعت میآمد وسط میدان - که بنده یادم هست و کاملاً با این مجموعه آشنا بودم؛ مکرّر آنجاها رفته بودم، دیده بودم، میآمدند، میرفتند - هم جان خودش را در معرض تهدید قرار میداد، هم آرامش خانوادهى خودش را؛ میدانستند و میآمدند؛ اینها خیلى مهم است. و امتحان خوبى دادند؛ حقّاً و انصافاً امتحان بسیار خوبى دادند.
دشمن از روز اوّل روى منطقهى کردنشین تکیه کرد؛ به دو جهت: یکى بهخاطر قومیّت، یکى بهخاطر مذهب؛ امیدوار بودند که بتوانند از این نقطه نفوذ کنند؛ در بلوچستان به یک نحو، در ترکمنصحرا به یک نحو، در کردستان به یک نحو. این اسناد و مدارک فراوان مربوط به منطقهى کردستان که در نهانخانههاى امنیّتى رژیم طاغوت بود، همه افتاد دست ما؛ ما فهمیدیم سیاستهاى اینها آنجا چه بوده است و چهکار میکردند. اینها از این سیاستها میخواستند بعد از پیروزى انقلاب استفاده کنند و منطقهى کردستان را تبدیل کنند به یک نقطهى آسیبپذیر و آسیبزن نسبت به انقلاب؛ هدف این بود. حالا شعارهاى گوناگونى میدادند؛ بعضیشان شعار چپ میدادند، بعضى حتّى شعارهاى اسلامى میدادند. در همین منطقهى کردستان از ضدّ انقلابِ معارض با نظام اسلامى، کسانى بودند که آیهى قرآن میخواندند - که خب همه یادمان هست؛ کسانى که در این قضیّه بودند، یادشان هست - امّا در واقع داشتند براى ضدّ انقلاب، براى آمریکا، براى رژیم صهیونیستى کار میکردند، تلاش میکردند؛ و همهى نیروى خودشان را هم مصرف کردند بلکه بتوانند آن منطقه را ناامن کنند؛ خب این منطقه ناامن نشد. خب بله، جوانهاى ما از جاهاى مختلف رفتند کردستان امّا اگر دل مردم کُرد با انقلاب نبود، باز هم اینها میتوانستند کار بکنند؟ معلوم است که نه؛ اگر ده برابر آن مقدارى که ما نیرو فرستادیم کردستان، میرفتند کردستان امّا دل مردم کرد با اینها نبود، نمیتوانستند کار بکنند؛ مردم کُرد و خیلى از علماى کُرد دلشان با اینها بود؛ بعضى از علماى کرد را ضدّ انقلاب شهید کرد، که آخرینش همین چند سال پیش مرحوم شیخالاسلام بود؛ در سنندج این مرد خالص و پاک را شهید کردند؛ بنابراین کارى که در آن منطقه انجام گرفت به همّت برادران بود.
من خاطرات زیادى دارم؛ حالا پاوه را آقاى ملّاقادر گفتند؛ من یادم است روزى که اوّلبار بعد از قضایاى پاوه، رفتیم، هوا هم سرد بود، رفتیم آن منطقهى بالا[ى شهر] و جوانهایى که آنجا بودند [ دیدیم ]و رفتیم مسجد ایشان.(۲) حقیقتاً مردم در آن منطقه با غربتى که در خانهى خودشان داشتند، براى نظام جمهورى اسلامى تلاش میکردند و خدمت میکردند و زحمت میکشیدند، یعنى واقعاً اینجورى بود. خب بحمداللَّه اثر هم کرد؛ امروز هم در آن مناطق [همین وضع] هست. آنچه مهم است این است که ما بدانیم دشمن آرام نمینشیند؛ اگر خیال کنیم که دشمن آرام خواهد نشست، نه، دشمن تا آنجایى که بتواند دشمنى خواهد کرد و نقشه خواهد ریخت و اقدام خواهد کرد؛ پول هم در اختیارشان هست، دستگاههاى امنیّتیشان هم وسیع است، دستگاههاى تبلیغاتیشان هم وسیع است و تلاش میکنند؛ ما باید بیدار باشیم ما بایستى بیدار باشیم. همانطور که عرض کردم، این مسئلهى شیعه و سنّى مسئلهى مهمّى است. آنها روى مسئلهى شیعه و سنّى تکیه کردهاند؛ سعى کردند از هر دو طرف تعصّبها را برانگیخته کنند؛ یعنى آتش تعصّب را، هم در طرف شیعه، هم در طرف سنّى برانگیخته کنند. یک عدّهاى هم خب از روى غفلت، همیشه بازیچهى دست این چیزها میشوند. انسانهاى دلسوز و علاقهمند باید حواسشان خیلى جمع باشد که اسیر این معانى نشوند. واقعاً اینجور است که آن کسى که در کسوت طرفدارى از تسنّن، بنا میکند به شیعه حمله کردن و دشمنى خود را از حد میگذراند، هیچگونه علاقهاى در مرکز امر به تسنّن و به اسلام ندارد. عین همین قضیّه در مورد [ تشیّع هست] ؛ کسانى هستند که محرّک آتش تعصّب در شیعه برضدّ اهل تسنّن هستند، درحالیکه هیچگونه انگیزهى دینى در آنها نیست؛ اینها از چه کسانى استفاده میکنند؟ از متوسّطین و متوسّطاتى که درست توجّه به جوانب قضیّه ندارند؛ علاقهى مذهبى دارند امّا عقل و توجّه و حکمت لازم در آنها نیست که بفهمند هدف دشمن چیست. اینها از دو طرف تحریک میکنند؛ همه بایستى مراقب باشیم، نگذاریم این توطئه به نتیجه برسد. بنده از همان مدّتها پیش این را میگفتم که انگلیسها در این مسئله خیلى تجربه دارند، آنها از آمریکاییها تجربهشان بیشتر است، تجربهى اختلاف افکنى بین تشیّع و تسنّن در آنها خیلى بیشتر است؛ خوب بلدند چهکار بکنند که دو طرف را به جان هم بیندازند. یکوقت بهنحوى حرف میزنند که گویى طرفدار اهل سنّتند. حالا دیدید در مجلس کنگرهى آمریکا بهعنوان حمایت از اهلسنّت عربِ عراق، طرح تصویب میکنند! حالا آنها آیا واقعاً به اهل سنّت علاقه دارند؟ آنها ضدّ هر چیزى هستند که نشانى از اسلام دارد؛ برایشان شیعه و سنّى هم فرقى ندارد؛ به این نکته بایستى توجّه کرد. بنابراین مسئلهى مذهب یک مسئله است، حالا خوشبخانه مسئلهى قومیّت در مورد کردها [نیست]، «...» [دشمنان] نمیتوانند از عامل کردى استفاده کنند؛ با اینکه در بعضى از کشورهاى دیگر از عامل کردى خوب میتوانند استفاده کنند، در ایران از این عامل نمیتوانند استفاده بکنند ولیکن خب تبلیغات را میکنند، از عامل اخلاف مذهبى استفاده میکنند؛ مسئلهى قومیّت یک مسئله است. بهانهها را باید از دست اینها گرفت.
کار فرهنگى که آقاى ملّاقادر گفتند کاملاً درست است، کار فرهنگى بسیار خوب است. حالا همین حرکتى که در زمینهى پیشمرگان مسلمان کُرد دارید انجام میدهید، این خودش یک کار فرهنگى است؛ اگر این کار را خوب و تمیز و جامع انشاءاللَّه از آب دربیاورید، این خودش یک کار فرهنگى باارزشى است، این را باید انجام داد. کارهاى خدماتى و اقتصادى هم باید انجام بگیرد؛ واقعاً جوانها نباید بیکار بمانند، بیکارى منشأ فساد است و مسائل مربوط به جوانها مسائل درجهى یک است. امیدواریم انشاءاللَّه خداوند متعال به همهى شماها توفیق بدهد، بتوانید این کارهایى را که شروع کردهاید، به بهترین وجهى انشاءاللَّه به پایان برسانید.
و السّلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته